Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου 2023

ΕΝΟΤΗΤΑ 3 και 4

                                                                                        ΕΝΟΤΗΤΑ 3
Η έκρηξη και η εξέλιξη της γαλλικής επανάστασης (1789-1794)
Η οργάνωση της γαλλικής κοινωνίας κατά τον 18ο αιώνα:
ΠΑΛΑΙΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ:
Κριτήρια ταξικής διαφοροποίησης:
·      η καταγωγή
·      τα προνόμια.                                                                       
Τρεις τάξεις:                                                                                          
·      ευγενείς (1,5%)    είχαν προνόμια και δεν φορολογούνταν      
·      κλήρος (0,5%)                                                                                              
·      τρίτη τάξη (98%) / πλήρωναν το σύνολο των φόρων. Tο ανώτερο τμήμα της τρίτης τάξης αποτελούσε η αστική τάξη (έμποροι, βιοτέχνες, τραπεζίτες κλπ), η οποία πρωτοστάτησε στις εξελίξεις.



Η πρώτη φάση της επανάστασης, Μάιος 1789 - Αύγουστος 1792

Τα γεγονότα που οδήγησαν στην κατάληψη της Βαστίλης

·      Σύγκληση της συνέλευσης των γενικών τάξεων (Μάιος 1789). 
·      Απαίτηση της τρίτης τάξης για μεταρρυθμίσεις. Απάντηση του βασιλιά με νέους φόρους.
·      Αυτοανακήρυξη της τρίτης τάξης σε Εθνοσυνέλευση.
·  Όρκος του σφαιριστηρίου από τους αντιπροσώπους της τρίτης τάξης για τη σύνταξη συντάγματος
·      Αυτοανακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης σε Συντακτική (Ιούλιος 1789) : σκοπός η ψήφιση συντάγματος
·      Προσπάθεια διάλυσης της Εθνοσυνέλευσης από τον βασιλιά  εξέγερση των πολιτών και κατάληψη της Βαστίλης (14 Ιουλίου 1789).

Οι ενέργειες της Συντακτικής συνέλευσης:
·      Κατάργηση των προνομίων
·      Ψήφιση της Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη (Αύγουστος 1789).
Τα πολιτικά ρεύματα της Συντακτικής συνέλευσης:
·      Δεξιά: δεν επιθυμούσε περαιτέρω μεταβολές του παλαιού καθεστώτος.
·      Κέντρο: αποδοχή της μοναρχίας με συμμετοχή ευγενών και μεγαλοαστών.
·      Αριστερά: με όραμα ένα πολίτευμα αμερικανικού τύπου.
Φορείς διάδοσης των ιδεών της επανάστασης:
·      Οι λέσχες (Ιακωβίνοι, Κορδελιέροι), που κινητοποιούσαν πολλούς πολίτες.
·      Οι εφημερίδες, που πολλαπλασιάστηκαν και διέδιδαν τις πολιτικές απόψεις.
Βασικά σημεία του πρώτου συντάγματος της Γαλλίας (1791), που εγκαθίδρυσε το πολίτευμα της συνταγματικής μοναρχίας:
·      Το έθνος αναδεικνύεται κυρίαρχο.
·      Η Νομοθετική Συνέλευση (Βουλή) ορίστηκε ως νομοθετικό σώμα.
·      Ο βασιλιάς θα ασκούσε την εκτελεστική εξουσία μαζί με έξι υπουργούς.
·      Η δικαστική εξουσία κηρύχθηκε ανεξάρτητη.
·      Δικαίωμα ψήφου είχαν μόνο όσοι κατείχαν περιουσία και πλήρωναν φόρους.

Περαιτέρω ενέργειες της Συντακτικής συνέλευσης:
·      Εθνικοποίηση της περιουσίας του κλήρου και εκδοση χαρτονομίσματος.
·      Μεταβολή των κληρικών σε κρατικούς λειτουργούς.                                       
·      Κατάργηση των συντεχνιών, απαγόρευση απεργιών.
  


Οι ρυθμίσεις αυτές δεν έγιναν δεκτές από το βασιλιά ούτε από την εκκλησία.

Οι ενέργειες της Νομοθετικής συνέλευσης (1791) και των Γιρονδίνων:
·      Κήρυξη πολέμου εναντίον της Αυστρίας και της Πρωσίας , πρώτες αποτυχίες - κατάληψη των ανακτόρων του Κεραμεικού από το λαό (Αύγουστος 1792).
·      Παύση του βασιλιά και ανάθεση της εξουσίας σε συμβούλιο υπό τον Δαντόν.
·      Αναγνώριση του δικαιώματος της καθολικής ψηφοφορίας.
·      Δήμευση των περιουσιών των αριστοκρατών, που διέφυγαν στο εξωτερικό.
·      Διαχωρισμός της εκκλησίας από το κράτος.
·      Κήρυξη της πατρίδας σε κίνδυνο.
·      Νίκη των Γάλλων στο Βαλμί και διάσωση της επανάστασης.
Η δεύτερη φάση της γαλλικής επανάστασης (Σεπτέμβριος 1792 – Ιούλιος 1794)
Οι ενέργειες της Συμβατικής συνέλευσης:
·      Κατάργηση της μοναρχίας.
· Εγκαθίδρυση του πολιτεύματος της αβασίλευτης δημοκρατίας.
·      Υιοθέτηση νέου ημερολογίου.
·      Καταδίκη του βασιλιά σε θάνατο.
·      Συνέχιση του πολέμου.

Προβλήματα που αντιμετωπίζει η Συμβατική (τέλη 1792 – αρχές 1793):
·      Η συσπείρωση πολλών χωρών εναντίον της Γαλλίας                  
·      Η εκδήλωση αντεπαναστατικών εξεγέρσεων στο εσωτερικό      
·      Η επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης                                 


Οι ενέργειες της επαναστατικής κυβέρνησης των Ορεινών με ηγέτη το Ροβεσπιέρο (περίοδος της Τρομοκρατίας):


·      Αναδιοργάνωση του στρατού για την αντιμετώπιση των αντεπαναστατικών κινήσεων.
·      Εκτελέσεις υπόπτων για αντεπαναστατική δράση (περίοδος της Τρομοκρατίας).
·      Κατάργηση της χριστιανικής θρησκείας και θέσπιση της λατρείας του Ανώτατου Όντος.
·      Υιοθέτηση νέων ονομάτων για τους μήνες.
                
Η συμβατική αποφάσισε να εκτελέσει το Ροβεσπιέρο μαζί με 20 συνεργάτες του.    
                           


ΕΝΟΤΗΤΑ 4

Η τελευταία φάση της γαλλικής επανάστασης

και η εποχή του Ναπολέοντα (1795-1815)

Η τρίτη και τελευταία φάση της γαλλικής επανάστασης, 1794 – 1799

Επικράτηση των μετριοπαθών Θερμιδοριανών, οι οποίοι:

·      ελέγχουν τη Συμβατική

·      ψηφίζουν νέο σύνταγμα (1795)

·      αναθέτουν την εκτελεστική εξουσία στο Διευθυντήριο.

Η εποχή του Ναπολέοντα,1799 -1815

Η αναρρίχησή του στην εξουσία:

·      Στα τέλη του 1799, ο Ναπολέων Βοναπάρτης καταλαμβάνει την εξουσία με τη συγκατάθεση του Διευθυντηρίου.

·      Ο Ναπολέων ανακηρύχθηκε Πρώτος Ύπατος το 1799 και τελικά Αυτοκράτορας το 1804, με τη στήριξη της αστικής τάξης.      
         Οι μεταρρυθμίσεις του:

·      Στη διοίκηση

·      Στην εκπαίδευση       με στόχο τον έλεγχο και την αποτελεσματικότερη

·      Στην οικονομία          λειτουργία της κρατικής μηχανής    

Το σημαντικότερο έργο του:

·      Η θέσπιση το 1804 ενός νέου νομικού κώδικα, του Ναπολεόντειου κώδικα.

Η εξωτερική πολιτική του Ναπολέοντα:

·      Αντιμετώπισε όλες τις σημαντικές ευρωπαϊκές δυνάμεις της εποχής.

·      Έθεσε υπό τον έλεγχό της ένα μεγάλο μέρος της Ευρώπης.

Η μάχη του Βατερλό το 1815 σήμανε το τέλος της κυριαρχίας του Ναπολέοντα.

Γαλλική επανάσταση και εποχή του Ναπολέοντα: μια αποτίμηση

·      Η αστική τάξη κατέλαβε την εξουσία.

·      Τα συμφέροντά της προωθήθηκαν με μεταρρυθμίσεις.

·      Οι αρχές του Διαφωτισμού έγιναν πολιτικά αιτήματα.

·      Η απολυταρχία γκρεμίστηκε στη Γαλλία και κλονίστηκε στην Ευρώπη.

·      Αναπτύχθηκε η ιδέα της σύμπτωσης των ορίων έθνους και κράτους.

·      Η εκκλησία διαχωρίστηκε από το κράτος.

·      Τα προνόμια καταργήθηκαν.

·      Ο λαός αναδείχτηκε σε κινητήρια δύναμη της ιστορίας.

  • Οι υπήκοοι έγιναν πολίτες

·      Αναπτύχθηκαν ιδέες και κινήματα που επηρέασαν την παγκόσμια ιστορία.

         Το Συνέδριο της Βιέννης

Η Ιερή Συμμαχία και η Παλινόρθωση (1815-1830):

·      Στα τέλη του 1815 στο συνέδριο της Βιέννης ιδρύεται η Ιερή Συμμαχία, η οποία απαρτίζεται κυρίως από τα προπύργια της απολυταρχίας, τη  Ρωσία, την Αυστρία και την Πρωσία. Κύριος σκοπός της ήταν η καταστολή των επαναστάσεων.

·      Όλοι σχεδόν οι εκθρονισμένοι ηγεμόνες επανήλθαν στους θρόνους τους. Το γεγονός αυτό ονομάστηκε Παλινόρθωση.

                                                                                                          

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου